چاپ مرکزی

رشته بازاريابي دوران ابتدايي شکل گيري خود را پشت سر ميگذاشت که جان واناميکر اسطوره فروشگاه هاي زنجيرهاي قرن نوزدهم اظهار داشت: نيمي از پولي را که صرف تبليغات کردم به هدر رفته است و مشکل در اين است که من نمي دانم کدام بخش از پول به هدر رفته است. با وجود اين شکايت، واناميکر، که موفقترين تاجر در زمان خودش بود، بسيار به تبليغات علاقه داشت و هيچگاه بودجه مربوط به گروه تبليغات را کاهش نداد. از آن زمان تا حال، خرده فروشن و کارخانه داران به اين باور رسيده اند که با وجود آنکه آنها قادر به تشخيص اينکه چه مقدار آگهی رایگان از هزينه تبليغاتيشان به هدر رفته است نيستند ولي ترجيح مي دهند تا حداقل به همان اندازه که رقباي آنها صرف تبليغات مي کنند، آنها نيز به همين ميزان هزينه کنند. آنها پذيرفته اند که خرج کردن براي تبليغات هزينه اي واجب براي انجام کسب و کار در يک اقتصاد مصرفي است. اما چنانچه حد بهينه اي براي هزينه کردن در تبليغاتي در مورد هر محصول وجود داشت، به طوري که فراتر از آن حد، پول صرف شده کلا به هدر رفته باشد، آنگاه چه ؟ اقتصادانان همواره از كشش پذيري قيمت آگهی رایگان گفتگو مي کنند. هنگامي که قيمت ها بالا يا پايين ميروند، مصرف کنندگان با تغيير در راهبردهاي خريد خود به اين نواسانات واکنش نشان مي دهند. به همين علت است که به افزايش افزايش قيمت ها لزوما درآمد منجر نمي شود. همين نوع کشش پذيري در مورد تبليغات نيز صادق است.